เพลงพุทธคยา บทสวดมนต์ลังกา ปรัชญาปารมิตาหฤทัยสูตร
ปรัชญาปารมิตาหฤทัยสูตร คือพระสูตรที่สำคัญและเป็นที่นิยมยิ่งในพุทธศาสนาฝ่ายมหายาน ชื่อ “ปรัชญาปารมิตาหฤทัยสูตร” มีความหมายตามตัวอักษรว่า “พระสูตรอันเป็นหัวใจแห่งปฏิปทาอันยวดยิ่งแห่งความรู้แจ้ง” ในภาษาอังกฤษมักแปลโดยสังเขปว่า “หฤทัยสูตร” (The Heart Sūtra) พระสูตรนี้มักได้รับการยอมรับว่าเป็นพระสูตรที่มีผู้รู้จักและนิยมที่สุดมากกว่าพระสูตรใดของพุทธศาสนา
เตยะทา โอม คะเต คะเต ปาระคะเต ปาระสังคะเต โพธิ สวาหา
“Tayata Om Gate Gate Paragate Parasamgate Bodhi Soha”
เตยาทา โอม: ตถาคตตรัสว่า
คะเต คะเต : หายไปแล้ว
ปาระคเต : ทุกอย่างหายไป
ปาระสังคะเต : ทุกสิ่งที่หายไป
โพธิ สวาหา : นั่นคือความจริง
พระปรัชญาปารมิตา .. (บทสวดพร้อมคำแปล)
บทสวด
อารยาวโลกิเตศวรา โพธิสัตจัว กรรมบิรัม ปรัชญาปารมิตา จารัม จารา มาโน วียาวะโลกิติสมา ปัญจะ สกันดา อะสัตตัสจา สวภาวะ สูญนิยะ ปาสัตติสมา
อีฮา สารี ปุตตระ รูปัง สูญญะ สูญนิยะตา อีวา รูปัง รูปานา เวทะสูญนิยะตา สูญญา นายะนา เวทะซารูปัง ยารูปัมสา สูญนิยะตะยา สูญนียะตา ซารูปัม
อีวัม อีวา เวทนา สังญา สังสการะ วียานัม อีฮา สารีปุตระ สรวะธัมมา สูญนิยะตะ ลักษาณาอานุภานา อานิรูตา อะมะระ อะวิมะลาอานุนา อาปาริปุนาทัสมาต สารีบุทรา สูญนิยะตะลักษณา อนิรูปยา อะวะมะอาวิมาละอา นูนาอาปาริปุนา ตัสมา สารีปุตระ สูนิยะตนยะ นารูปัม นาวิยานา นาสังญานา สังสการะนา วียานัม
นา จักษุ โสตรา กรรณนา ชิหวา กายา มะนา ซานะรูปัม สัพดา กันดา รัสสัส สปัตตา วียะดามา นาจักษุ ธาตุ ยาวันนะ มโนวีญญานัม ธาตุ นาจักษุ ธาตุ ยาวันนะ จาระ มาระนัม นะจาระมรณัม จาโย
นาทุกยา สมุทยา นิโรดา มรรคา นายานัม นาประติ นาอะบิ สะมะยัง ตัสมานะ ปรัตติตวา โพธิสัตวานัม ปรัชญา ปารมิตา อาสรีตะ วิหะรัชชะ จิตตา อะวะระณะ จิตตา อะวะระณา นัสติ วาทัต ทรัสโต
วิปาริยาซา อาติกันดา นิสทรา นิรวาณัม ตรียาวะ เรียวะ สิทธะ สาวา พุทธา ปรัชญา ปารมิตา อาสวิชชะ อนุตตะระ สัมยัก สัมโพธิ อะบิ สัมโพธา ตัสมาต เนียทาวียา ปรัชญา ปารมิตา มหามันทรา
มหาวิทยะมันทรา อนุตตะระ มันตรา อสมา สมาธิ มันทรา สัพยา ทุกขา ปรัชสา มานา สักยัก อามิ เจียจวา ปรัชญา ปารมิตา มุขา มันทรา ตะติติยะตา
“คเต คเต ปาระคเต ปาระสังคเต โพธิ สวาหา”
ความหมาย
ข้าพเจ้าได้สดับมาดังนี้สมัยหนึ่ง พระผู้มีพระภาค ประทับอยู่ ณ เขาคิชคูฏ ใกล้กรุงราชคฤห์พร้อมด้วยภิกษุหมู่ใหญ่ และพระโพธิสัตว์หมู่ใหญ่สมัยนั้นแล พระผู้มีพระภาค ทรงฝึกสมาธิชื่อว่าคัมภีร์ราวสังโฆแท้
และสมัยนั้น พระอริยอวโลกิเตศวรโพธิสัตว์มหาสัตว์ทรงประพฤติจริยาในปรัชญาปารมิตาอันลึกซึ้งพิจารณาอยู่อย่างนี้ คือพิจารณาขันธ์ ๕ และความว่างเปล่าโดยสภาพลำดับนั้น ท่านสารีบุตร ได้กล่าวต่อ พระอริยะอวโลกิเตศวรโพธิสัตว์ด้วยพุทธานุภาพว่ากุลบุตร หรือ กุลธิดาใดๆ ใคร่จะประพฤติจริยาในปรัชญาปาระมิตาอันลึกซึ้งนั้นจะพึงศึกษาอย่างไร
พระอริยอวโลกิเตศวรโพธิสัตว์มหาสัตว์อันท่านพระสารีบุตรกล่าวอย่างนี้แล้วได้กล่าวตอบท่านสารีบุตรว่าท่านสารีบุตร กุลบุตรหรือกุลธิดาใดๆ ใคร่จะประพฤติจริยาในปรัชญาปาระมิตาอันลึกซึ้งเขาพึงพิจารณาอย่างนี้ คือพิจารณาขันธ์ ๕ และความว่างเปล่าโดยสภาพรูปคือความว่างเปล่า ความว่างเปล่านั่นแหละคือรูป ความว่างเปล่าไม่ต่างไปจากรูป รูปไม่ต่างไปจากความว่างเปล่า รูปอันใดความว่างเปล่าก็อันนั้น ความว่างเปล่าอันใด รูปก็อันนั้น
อนึ่ง เวทนา สัญญา สังขาร วิญญาณ ก็คือความว่างเปล่าอย่างเดียวกันท่านสารีบุตร ธรรมทั้งปวง มีความว่างเปล่าเป็นลักษณะไม่เกิด ไม่ดับ ไม่มัวหมอง ไม่ผ่องแผ้ว ไม่หย่อน ไม่เต็ม อย่างนี้
เพราะฉะนั้นแหละ ท่านสารีบุตร ในความว่างเปล่าจึงไม่มี รูป เวทนา สัญญา สังขาร วิญญาณไม่มีตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ ไม่มีรูป เสียง กลิ่น รส โผฏฐัพพะ ธรรมไม่มีจักษุธาตุ จนถึงมโนธาตุ ธรรมชาตินั้น วิญญาณธาตุ
ไม่มีวิชชา ไม่มีอวิชชา ไม่มีความสิ้นไปแห่งวิชชา และอวิชชาจนถึงไม่มี ความแก่ ความตาย ไม่มีความสิ้นไปแห่ง ความแก่ ความตายไม่มีทุกข์ สมุห์ทัย นิโรธ มรรค ไม่มีญาณ ไม่มีการบรรลุ ไม่มีการไม่บรรลุ
ท่านสารีบุตร เพราะฉะนั้น ผู้ดำเนินตามปรัชญาปาระมิตา ของพระโพธิสัตว์ทั้งหลายแล้วแต่ยังมีกิเลสห่อหุ้มจิตอยู่ ก็เพราะยังมิได้บรรลุ คืนนั้นจึงไม่สะดุ้งกลัวก้าวล่วงความขัดข้องสำเร็จพระนิพพานได้ ก็เพราะความไม่มีกิเลสห่อหุ้มจิตพระพุทธเจ้าทั้งปวง ผู้ตั้งอยู่ในกาลทั้งสามทรงดำเนินตามปรัชญาปาระมิตา
ได้ตรัสรู้อนุตรสัมมาสัมโพธิญาณ เพราะฉะนั้น จึงทูลทราบมหามนต์ในปรัชญาปาระมิตา อันเป็นมหาวิทยามนต์ อนุตตะระมนต์ อะสัมมะสมมนต์สัพพะทุกข์ กับสมณมนต์ นี้เป็นสัจจะ เพราะไม่ผิดพลาดมนต์ที่ท่านกล่าวไว้ ในปรัชญาปาระมิตาคือ ดูก่อนความรู้
ไป ไป ไปสู่ฝั่ง ไปให้ถึงฝั่งสวาหา
“ไป ไป จงไปยังฟากฝั่งโน้น ไปให้พ้นอย่างสิ้นเชิง ลุถึง การรู้แจ้ง ความเบิกบาน”
บทสวดมนต์เพิ่มเติม
- ธรรมะ ยังดำเนินต่อไป บทสวดมนต์บาลี ทำนองไพเราะ
- ขอขมากรรม และอธิษฐานจิตแก่ผู้ที่เราเคยล่วงเกินทั้งกาย วาจา และใจ
- บทสวดมนต์ มงคลสูตร พร้อมคำเเปล
ที่มา: https://th.wikipedia.org/wiki
เนื้อหาบทสวด: 時々होशདང一རພຊຍ๛